Voor deze tentoonstelling heeft Japanmuseum SieboldHuis aan Casper Faassen gevraagd nieuw werk te maken. Hij heeft zich hierbij laten inspireren door de rijke Japanse cultuur en de bijin (mooie vrouwen) in de prenten van Utagawa Kunisada. Dit heeft geresulteerd in prachtige melancholieke beelden van vertrouwde onderwerpen uit de Japanse cultuur. 'De dingen die voorbij gaan' toont Aziatische vrouwen in luxe kimono's, dwarrelende sneeuwvlokken en voorstellingen van bloeiende kersenbloesem.

Schoonheid en verval is een terugkerend onderwerp in het werk van Faassen. De tentoonstellingstitel, geleend van Louis Couperus verwijst ook naar deze tijdelijkheid van dingen. In Japan duidt men de vergankelijkheid en de daarbij behorende emotie aan als mono no aware. De tentoongestelde werken zijn opgebouwd uit verschillende lagen fotografie en schilderkunst. Hierbij vormt verdwijnen en verschijnen van het beeld een rode draad. De laag craquelé waarmee de tijd aan het werk is toegevoegd, benadrukt het contrast tussen schoonheid en verval.